عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدادیان ها و آیین ها و اقلیت های مذهبی در ایران
ایران به عنوان مرکز شیعه جهان بزرگترین منبع مطالعه علاقه مندان در این زمینه است. شهرهایی همچون شیراز، اصفهان، قم، تهران و مهم تر از همه مشهد همواره مقصد و میعادگاه شیفتگان فرهنگ ایرانی، اسلامی و شیعی بوده است. از سوی دیگر تأثیر ژرف فرهنگ شیعی بر زبان و ادبیات و معماری و ساختار قومی و ذهنی ایرانیان زمینه های خوبی را برای جذب پژوهشگرانی که در تشیع کار می کنند فراهم آورده است. بدون اغراق می توان گفت که شکوفایی تشیع در ایران و وجود حوزه های علمیه بسیار در آن قابلیت تبدیل کشورمان به مرکز شیعه شناسی جهان و جذب دانشجویان و پژوهشگران علاقه مند به شیعه شناسی را دارد و در نتیجه درآمد ارزی بسیاری را نصیب کشور می کند. اما علاوه بر اسلام و مذهب شیعه همانطور که در بالا اشاره شد، ادیان دیگری زیر عنوان اقلیت های دینی در ایران نیز وجود دارند که از اهمیت زیادی برخورداند و پیروان زیادی دارند و این خود می تواند یکی از سرمایه های کشورمان محسوب شود. زیرا این تنوع دینی در کشور می تواند گردشگران زیادی را از داخل و خارج به خود جلب کند (شمس و امینی، ۱۳۸۸: ۹۱).
۲-۱۲-۷ مراسم مذهبی
مراسم فرهنگی – مذهبی که ریشه در باورها و اعتقادات مردم یک جامعه دارد، از نمونه جریاناتی است که ایجاد جاذبه می کند. بسیاری از کشورها اینگونه مراسم را به عنوان یک رخداد احیا می نمایند و از طریق برپایی فستیوال ها و کارناوال ها به آنها رونق داده، به طوری که جذابیت آنها بیشتر نمود پیدا می کند. در کشور ایران، مراسم ایم محرم (تاسوعا و عاشورا) یکی از نمونه های مراسم فرهنگی – مذهبی مسلمانان شیعه بوده که بیانگر فرهنگ و مذهب آنان می باشد و هر ساله در قالب یک حرکت و جریان مردمی برگزار می شود. این مراسم این قابلیت را دارد که به صورت یک رخداد در قالب کارناوال غم به کشورهای غیر مسلمان معرفی گردد تا امکان جذب گردشگران خارجی را فراهم آورد (قادری و همکاران، ۱۳۸۸: ۷۷).
۲-۱۳ فرهنگ و گردشگری
در اکثر موارد فرهنگ علاوه بر اینکه عنصر مهمی در توسعه توریسم محسوب می شود، یکی از ذینفعان این توسعه نیز به شمار می آید. فرهنگ عامل مهمی در ایجاد جذابیت برای توریست های خارجی و همچنین جذب توریست های داخلی و تشویق آنها به سرمایه گذاری محسوب می شود(Arzeni, 2009: 19).
در طول قرن بیستم، توریسم و فرهنگ به عنوان دو متغیر کاملاً مجزای از هم فرض می شدند و به منابع فرهنگی به عنوان میراث گردشگاه نگریسته می شد و به طور گسترده ای به سطح تحصیلات مردم محلی و زیربنای هویت فرهنگ ملی و محلی مربوط می شد. از سوی دیگر به توریسم به عنوان فعالیت های مربوط به استراحت، جدای از زندگی روزمره و فرهنگ مردم محلی نگریسته می شد. این مساله در اواخر قرن بیستم، تغییر چشم گیری یافت و نقش منابع فرهنگی در جذب توریست و برطرف ساختن نفرت از یکدیگر مشهود شد. بویژه از ۱۹۸۰ به بعد، توریسم فرهنگی به عنوان منشأ مهمی برای توسعه اقتصادی به شمار می آید (Arzeni, 2009: 19).
گردشگری فرهنگی برای آشنایی میراث های هنری و فرهنگی،آداب و رسوم، بناهای تاریخی با هدف های آموزشی، تحقیقاتی و پژوهشی، صورت میگیرد. گردشگر فرهنگی مایل به آشنایی با فرهنگ مناطق مختلف، خواهان کاوش در چشم اندازهای فرهنگی جوامع انسانی و درک آن ها است. در این نوع گردشگری به جذابیت های فرهنگی توجه می شود. از قبیل موزه ها، نمایشگاه ها، ارکسترها، نمایشنامه ها، هنرهای دستی، معماری و…در ایران علاوه برموارد فوق، آیین های سنتی نظیر تعزیه، مراسم چهارشنبه سوری، جشن های
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
